کد مطلب:277030 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:138
انقلاب ایران و اعلان جنگ
درباره ی جنگ اول: آنچه از جمله ی اول استفاده می شود و بلكه صراحت دارد این است كه: از جمله ی علائم ظهور، كه پیش از خروج سفیانی دوم در جهان واقع خواهد شد قیام كننده ای در سرزمین خراسان، یعنی: در ایران، انقلاب خواهد كرد.
و این قیام كننده كه در سرزمین ایران دست به انقلاب می زند «سیدی» «هاشمی»
[ صفحه 507]
و «حسینی» است كه این سید بزرگوار، مانند سادات دیگری كه موطن اصلی اجلاد بزرگوارشان «مدینه طیبه» و یا «بحرین» و «عراق» بوده، و بر اثر ظلم و ستم امویان و عباسیان كه در تاریخ حكومت سیاه آنان نسبت به دودمان خاندان علوی انجام شده و از شهر و دیار اصلی خود آواره گشته و به دیگر شهرها و اماكن دور دست پناه برده اند، آباء و اجداد بزرگوار وی نیز در اطراف و اكناف عالم پراكنده شده و بسوی «چین و ملتان» رفته و از آنجا به كشور اسلامی ایران مهاجرت كرده اند.
و این شخصیت بزرگوار، گرچه «ایرانی» و از اهل ایران و خود او و برخی از پدران و اجداد بزرگواری وی نیز در این آب و خاك رشد و نمو یافته اند اما نخستین جایی كه نیاكان وی پس از جلای وطن از مدینه، و یا بحرین و عراق، از آنجا به ایران مهاجرت كرده اند، از سوی (چین و ملتان) [1] بوده است.
و این مطلب یكی از اسرار علوم اهل بیت علیهم السلام است كه از زبان گهربار مولای متقیان علیه السلام بازگو شده و علی علیه السلام با آمدن چنین شخصیت والائی از فرزندان خود و حسین علیهم السلام در ایران، از سرزمینهای دور دست كه هیچكس از حقیقت مطلب با اطلاع نبوده خبر داده است. و البته این یك حقیقت است و جای هیچگونه تردیدی نیست كه هیچكدام از ساداتی كه هم اكنون در ایران زندگی می كنند، اصالتا از اهل ایران نبوده اند، زیرا بطوریكه می دانیم تمامی سادات هاشمی، پدران و نیاكان آنها از مدینه طیبه و یا بحرین، بجاهای دیگر رفته اند.
در هر حال آنچه درباره این شخصیت بزرگوار در جمله ی اول حدیث اول آمده است همان چیزی است كه اگر خواننده ی عزیز به خاطر داشته باشد ما آن را تحت عنوان نظریات دانشمندانه، پیرامون (سیدی كه با پرچمهای سیاه از خراسان خروج خواهد نمود) آوردیم.
بطور خلاصه مقصود این است كه: مطابق فرمایش امیرالمؤمنین علیه السلام كه به فرزندش
[ صفحه 508]
امام حسین علیه السلام فرموده است «سیدی حسینی» در سرزمین خراسان و كشور ایران قیام می كند، و چون این سید بزرگوار در ایران انقلاب نمود، و به پیروزی رسید و زمام امور كشور اسلامی ایران را بدست گرفت دشمنان قرآن، و مخالفان اسلام، و مشركان اعراب، و همه ی كینه توزان بی شخصیت به وی حسد می ورزند و از روی بغض و عداوت و كینه ای كه نسبت به سادات اهل بیت علیهم السلام دارند، حكام خودكامه ی بغداد را وادار می كنند تا با جنگ و نزاع و ویرانگری از نهضت و انقلاب او جلوگیری كنند.
و لذا ناگهان سفیانی برای در هم كوبیدن نهضتش لشكریان خود را بسوی ایران می فرستد و آنها به شهرهای ایران حمله می كنند و چون لشكریان سفیانی برای گرفتن ایران به كشور حمله كردند و بین لشكریان سفیانی و سپاهیان آن سید انقلابی جنگ و خونریزی بسیاری روی داد، امام علیه السلام می فرماید لشكریان سفیانی بر سیدحسینی انقلابگر غلبه نمی یابند یعنی لشكریان سفیانی كه ظاهرا مقصود همان سفیانی اول است، نمی توانند بر سپاه از جان گذشته سیدحسینی پیروز شوند بلكه ارتش كفرپیشه عراق شكست می خورد و تعداد زیادی از آنها رهسپار جهنم می شوند.
و این قیام كننده كه در سرزمین ایران دست به انقلاب می زند «سیدی» «هاشمی»
[ صفحه 507]
و «حسینی» است كه این سید بزرگوار، مانند سادات دیگری كه موطن اصلی اجلاد بزرگوارشان «مدینه طیبه» و یا «بحرین» و «عراق» بوده، و بر اثر ظلم و ستم امویان و عباسیان كه در تاریخ حكومت سیاه آنان نسبت به دودمان خاندان علوی انجام شده و از شهر و دیار اصلی خود آواره گشته و به دیگر شهرها و اماكن دور دست پناه برده اند، آباء و اجداد بزرگوار وی نیز در اطراف و اكناف عالم پراكنده شده و بسوی «چین و ملتان» رفته و از آنجا به كشور اسلامی ایران مهاجرت كرده اند.
و این شخصیت بزرگوار، گرچه «ایرانی» و از اهل ایران و خود او و برخی از پدران و اجداد بزرگواری وی نیز در این آب و خاك رشد و نمو یافته اند اما نخستین جایی كه نیاكان وی پس از جلای وطن از مدینه، و یا بحرین و عراق، از آنجا به ایران مهاجرت كرده اند، از سوی (چین و ملتان) [1] بوده است.
و این مطلب یكی از اسرار علوم اهل بیت علیهم السلام است كه از زبان گهربار مولای متقیان علیه السلام بازگو شده و علی علیه السلام با آمدن چنین شخصیت والائی از فرزندان خود و حسین علیهم السلام در ایران، از سرزمینهای دور دست كه هیچكس از حقیقت مطلب با اطلاع نبوده خبر داده است. و البته این یك حقیقت است و جای هیچگونه تردیدی نیست كه هیچكدام از ساداتی كه هم اكنون در ایران زندگی می كنند، اصالتا از اهل ایران نبوده اند، زیرا بطوریكه می دانیم تمامی سادات هاشمی، پدران و نیاكان آنها از مدینه طیبه و یا بحرین، بجاهای دیگر رفته اند.
در هر حال آنچه درباره این شخصیت بزرگوار در جمله ی اول حدیث اول آمده است همان چیزی است كه اگر خواننده ی عزیز به خاطر داشته باشد ما آن را تحت عنوان نظریات دانشمندانه، پیرامون (سیدی كه با پرچمهای سیاه از خراسان خروج خواهد نمود) آوردیم.
بطور خلاصه مقصود این است كه: مطابق فرمایش امیرالمؤمنین علیه السلام كه به فرزندش
[ صفحه 508]
امام حسین علیه السلام فرموده است «سیدی حسینی» در سرزمین خراسان و كشور ایران قیام می كند، و چون این سید بزرگوار در ایران انقلاب نمود، و به پیروزی رسید و زمام امور كشور اسلامی ایران را بدست گرفت دشمنان قرآن، و مخالفان اسلام، و مشركان اعراب، و همه ی كینه توزان بی شخصیت به وی حسد می ورزند و از روی بغض و عداوت و كینه ای كه نسبت به سادات اهل بیت علیهم السلام دارند، حكام خودكامه ی بغداد را وادار می كنند تا با جنگ و نزاع و ویرانگری از نهضت و انقلاب او جلوگیری كنند.
و لذا ناگهان سفیانی برای در هم كوبیدن نهضتش لشكریان خود را بسوی ایران می فرستد و آنها به شهرهای ایران حمله می كنند و چون لشكریان سفیانی برای گرفتن ایران به كشور حمله كردند و بین لشكریان سفیانی و سپاهیان آن سید انقلابی جنگ و خونریزی بسیاری روی داد، امام علیه السلام می فرماید لشكریان سفیانی بر سیدحسینی انقلابگر غلبه نمی یابند یعنی لشكریان سفیانی كه ظاهرا مقصود همان سفیانی اول است، نمی توانند بر سپاه از جان گذشته سیدحسینی پیروز شوند بلكه ارتش كفرپیشه عراق شكست می خورد و تعداد زیادی از آنها رهسپار جهنم می شوند.
[1] ملتان، از شهرهاي مهم و معروف كشور پاكستان است كه در گذشته هم اين شهر، و هم خود «پاكستان» جزء شبه قاره ي (هندوستان) بوده است. كشور پاكستان بعد از جنگ بين المللي دوم بوسيله «محمدعلي جناح» از رجال مسلمان شبه قاره ي هند، از هندوستان جدا و مستقل گرديد، و در كنار جمهوري هندوستان جمهوري اسلامي پاكستان بوجود آمد. (جغرافياي كامل جهان).